Hallucinogene Hulpmiddelen: Een kwalitatieve studie naar kennisverwerving over het microdoseren
van psychedelica

Het microdoseren van psychedelica gebruikt sub-perceptuele dosissen hallucinogene middelen voor medische doeleinden of recreatie. Microdosing is een vorm van zelfmedicatie, er zijn namelijk geen richtlijnen voor klinisch gebruik en microdosing is geen evidence based medicine. Dit roept vragen op over de kennisverwerving rondom microdosing. Met behulp van semigestructureerde interviews (N=13) werd onderzocht welke kennis mensen over microdosing vergaren, welke informatiebronnen ze gebruiken, welke typen kennis mensen bij microdosing gebruiken en hoe de communicatie over microdosing verloopt. Resultaten laten zien dat vergaarde kennis afhankelijk is van de fase van het microdosing proces. De meest gebruikte informatiebronnen zijn sociale interactie, documenten, en ervaringskennis. Context speelt een belangrijke rol in informatiebron keuze. Verder kent microdosing een mix van Metis en Techne. Tot slot berust kennisuitwisseling in het microdosing communicatienetwerk op een sterk samenwerkingsverband en verloopt communicatie volgens een dialoog model waarbij er continu van elkaar wordt geleerd en kenniscreatie wordt gestimuleerd.